Het delen van mijn blogs op social media triggert van alles in mij. Ik vind het spannend en het maakt mij onzeker of ik wel iets te vertellen heb. Vanochtend stond ik op met behoorlijke pijn in mijn hoofd, schouders en nek. Ook voelde ik allerlei vage emoties en een zwaarte op mij drukken. Eerder zou ik dit gevoel zoveel mogelijk onderdrukt en genegeerd hebben en gewoon door gegaan zijn met wat ik dan ook maar dacht te moeten doen. Tegen de stroom in bewegen.
Nu ben ik mij er van bewust dat ik de kalme tevredenheid, waarvan ik weet dat die er altijd is, niet kan voelen. Er is een dam opgeworpen in het kabbelende beekje. Ik neem dan ook even de tijd om contact te maken met deze sensaties en zo aan te kijken wat er onbewust speelt. Ik doe dat het liefst met tapping. Ik tap lichtjes op de acupunctuurpunten terwijl ik open en liefdevol op laat komen wat er maar naar de oppervlakte wil. Al tappende gaat mijn aandacht eerst uit naar de lichamelijke pijn, dan naar de spanning in mijn buik, dan naar angst en daarna naar het mezelf klein houden.
Meestal kom ik in een aantal rondjes op de kern van wat er speelt. Ik ga door een aantal lagen zonder er een verhaal van te maken of het te willen begrijpen. Zoals het woord emotie oftewel energy in motion al zegt; door het tappen met zachte aandacht komt los wat vast heeft gezeten. Onderdrukte pijn komt vrij en transformeert in iets lichters en vrijers. Dan voel ik weer de ruimte in mijzelf en kan ik met de stroom meegaan.
Reactie plaatsen
Reacties